De avond in de gekraakte Sint Jozef Kerk – tijdelijk omgedoopt tot “De Vluchtkerk” – heeft in de verte iets weg van een kerkdienst, met de vader van Arie Boomsma die een alternatieve Kersttoespraak houdt en een predikant die voorleest uit de Bijbel. Deze avond ligt echter de nadruk op de verhalen van de uitgeprocedeerde asielzoekers en de muzikale omlijsting. Er is ons een verrassingsoptreden van een zeer bekende Nederlander in het vooruitzicht gesteld.
Bezoekers worden gastvrij ontvangen met koffie en thee. Er ligt een keur aan snoepgoed en gebak voor hen klaar. Alles gratis beschikbaar gesteld door buurtbewoners. De opkomst overtreft alle verwachtingen; het is dringen aan de deur en mensen worden mondjesmaat toegelaten. Mijn vrouw en kind zijn al binnen terwijl ik word gemaand 10 seconden geduld te hebben. Dat worden er uiteindelijk 30 maar een kniesoor die daar op let.
Arie Boomsma heet iedereen welkom en verontschuldigt zich voor het houtje touwtje karakter van de avond. Vijf leiders van de vluchtelingen stellen zich voor aan het publiek, ieder met hun eigen verhaal, al dan niet in het Nederlands. Ze spreken vooral hun dank uit aan hen die hulp geboden hebben.
De Liberiaan Bright O. Richards vertelt in het stuk “As I left my fathers house” over de gruwelen van de burgeroorlog en hoe hij ontsnapte aan de dood door de soldaat die hem probeerde neer te schieten, van zeer nabij te naderen. “De soldaat wil jouw bloed niet op zijn kleding.” Afwisselend spreekt een imam Koranteksten uit, zingt een vrouw joodse liederen, begeleid door de hemelse klanken uit een kora, een Malinese gitaar. De Liberiaan stelt dat niet de plaats waar je geboren en getogen bent je thuis is maar de plek ‘waar je je veilig en geborgen voelt’. De manier waarop hij zijn verhaal doet bezorgt me kippenvel. Met luide stem verbeeldt hij het knallen van geweren. Dit gaat letterlijk door merg en been.
Rapgroep Zwart Licht brengt een sprankelende set, met als hoogtepunt het nummer ‘Dit is een wedstrijd’ van Bram Vermeulen, enkel begeleid door elektrische gitaar. Een daverend applaus volgt op hun nieuwste compositie ‘Geef die mensen een thuis’. Je voelt dat de tekst aankomt bij het publiek.
De preek van vader Boomsma gaat in essentie over niet welkom zijn. ‘Jezus was een jood die nergens welkom was. God wil dat mensen in vrijheid leven. Hij stuurde Jezus om dat voor ons te realiseren. Maar hij werd een vreemdeling die nergens meer thuis was.’ Ik was al lang niet in een kerk geweest maar Boomsma seniors toespraak maakt in tegenstelling tot vroeger kerkbezoek, écht wat in me los.
Absolute klapper van de avond is Anouk. Boomsma heeft haar bereid gevonden enkele nummers ten gehore te brengen. Dit is Anouk zoals Anouk bedoeld is…in een kerk, geflankeerd door twee akoestische gitaren. Na een nummer maant ze het publiek naar voren te komen en op de trappen van het altaar te komen zitten want ‘ze vindt het zo leeg en kaal voor zich’. Daar wordt gretig gehoor aan gegeven. Ik blijf zitten waar ik zit maar hoewel ik nooit echt fan ben geweest van Anouk, moet ik toegeven dat ze me wel raakt. Muziek spreekt een universele taal waarbij het niet uitmaakt waar we vandaan komen of waar je in gelooft.
Een soefi-koor, bestaande uit mannen en vrouwen, sluit de avond af. Ze zingen over ‘het licht dat God ons zendt om ons uit de duisternis te leiden’. Oftewel: hoe je in een Protestantse Nederlandse kerk een overwegend blank publiek mee aan het klappen krijgt voor Allah. De linkse kerk werd gisteravond bijna een tastbaar feit in de Vluchtkerk in Bos en Lommer.
Laat ik ff cynisch zijn in deze stroom van euforie???? Mooi zo een avond, maar dit is geen oplossing van het probleem. Mooie woorden van onze stadsdeelbestuurders, maar dat is een kleine minderheid in een zee van Populistisch Rechts waar alfa-mannetjes als Teeven en Opstelten het voor het zeggen hebben.
Hoe hou je nu de aandacht van de media vast als zelfs de slachtingen in Syrië naar pagina 3 van de krant verbannen is en je je af kunt vragen of het kranten als de Krant van Wakend Nederland haalt.
Wat we doen is gerommel in de marge, belangrijk gerommel, broodnodig gerommel, maar het blijft marginaal. De politiek heeft mooie woorden maar besluit, bang voor de Krant van Wakend Nederland en de PVV vaak niet wat noodzakelijk is voor een sociaal Nederland, maar wat noodzakelijk is om bij de eerst volgende verkiezingen in het pluche te kunnen blijven zitten.
Voor wie zich druk wil maken over de Kafka-eske situratie van de vluchtkerk: http://weblogs.vpro.nl/argos/2012/12/21/22-december-2012-leven-in-niemandsland/
Begrijp me goed, mijn herberg is niet alleen tijdens de kerstdagen open en ik zal helpen waar ik kan, maar of ik op een goede en juiste afloop vertrouw???? Nee.
Hoi Philip,
Bedankt voor je reactie! Cynisch zijn is altijd goed, ik heb er ook een handje van. Maar cynisme wilde ik buiten mijn verslag houden en vooral het positieve van deze avond, de sfeer benadrukken. We weten allemaal dat Arie een onverbeterlijke positivo is en dat is goed en nodig. Ik vind ook dat het slecht gaat in de wereld. Bij het zien van een documentaire over Libië en Syrië werd het me droef te moede: ik zie echt wel in dat het slecht gaat met deze wereld, vooral in de brandhaard die het Midden Oosten is. En in Afrika is ook (nog steeds) heel veel mis. Dat weet ik allemaal en sluit daar mijn ogen niet voor. Ik wilde met dit stuk slechts een verslag schrijven over een positieve gebeurtenis die inderdaad absoluut geen oplossing biedt voor de vluchtelingen. Een oplossing vanuit de politiek hoeven we voorlopig ook niet te verwachten. Doordat de Vluchtkerk continu acties organiseert, wordt er op hoog en laag niveau over de problemen van de asielzoekers gepraat. En dat is dan alvast gewonnen.
groeten,
Arjan
Goedenavond!
De Vluchtkerk is idd geen oplossing. Alleen een noodzakelijke tijdelijke opvang voor de groep om hun demonstratie voort te zetten.
Er zitten meerdere kanten aan dit verhaal. Een daarvan is het hier en nu!
Dat mensen die niet terug kunnen en ook niet mogen blijven, statenloos zijn in NL. Zij leven op de straat. Deze plek in de kerk, is een hier en nu! Om te zorgen dat ze de winter doorkomen…
Het zou fijn zijn als de overheid weer haar plicht vervult en totdat ze terugkunnen, opvang hebben (opvang is geen detentie) maar ondertussen zijn ze thuis bij ons in Bos en Lommer…in mijn opinie..